در این آزمایش در ابتدا مقداری نیتروژن مایع درون بطری ریخته میشود. نیتروژن معمولاً بهصورت یک گاز، دو اتمی بیاثر، بیرنگ، بیمزه و بیبو است که ۷۸٪ جو زمین را در برگرفته و عنصر اصلی در بافتهای زنده است. البته نیتروژن مایع که مایعی بیرنگ، بیبو (بسیار شبیه به آب) با دمایی نزدیک ۱۹۶ درجه زیر صفر است، در این آزمایش استفاده میشود که در ادامه در مورد خصوصیات آن توضیح داده خواهد شد.
بعد از ریختن نیتروژن درون ظرف، درب بطری محتوی نیتروژن مایع بستهشده و بطری حاوی نیتروژن درون بشکه انداخته میشود.
مقداری توپ درون بشکهای که بطری نیتروژن در آن قرار دادهشده است ریخته میشود تا شدت انفجار بیشتر مشخص باشد.
بعد از چند دقیقه به علت تغییر فاز نیتروژن از مایع به گاز و تمایل به رسیدن به دمای محیط، بطری حاوی نیتروژن مایع منفجر میشود و توپهای درون بشکه به بیرون پرتاب میشوند.
و درنهایت تکههای بطری حاوی نیتروژن مایع بعد از انفجار در شکل بهوضوح دیده میشود.
هشدار:
این آزمایش بسیار خطرناک است و انجام آن بههیچوجه در منزل توصیه نمیشود. انفجار نیتروژن قابلکنترل و برنامهریزی نیست. همچنین ریختن نیتروژن مایع روی پوست و یا تماس پوست با نیتروژن مایع که بهسرعت شروع به انبساط کرده و دمای زیادی از محیط میگیرد، موجب یخزدگی محل تماس میگردد. عوض شدن رنگ پوست و سوختگی پوست از عوارض آن است.